Hashimoto Test

Waarom zou ik mezelf testen op Hashimoto?

Ongeveer een derde van de mensen in Duitsland lijdt aan hypothyreoïdie of hyperthyreoïdie. De meest voorkomende oorzaak van hypofunctie is de auto-immuunziekte Hashimoto's schildklierontsteking. Omdat de ziekte van Hashimoto zelden duidelijke symptomen veroorzaakt, is het moeilijk om de ziekte te herkennen als een patiënt.

Vaak treden symptomen alleen op wanneer er al een duidelijke onderwerking van de schildklier is. Mogelijke symptomen zijn een zichtbare vergroting van de schildklier (struma), gewichtstoename, chronische vermoeidheid, haaruitval en slaapproblemen.

Een bloedtest zoals de cerascreen® Hashimoto test helpt om indicaties van disfunctie van de schildklier en mogelijke Hashimoto-ziekte te verkrijgen. U kunt deze indicaties dan met uw arts bespreken en vroegtijdig met de behandeling beginnen.

Wie zal de test moeten doen?

De oorzaken van Hashimoto 's schildklierontsteking zijn nog onduidelijk. Het is niet mogelijk om betrouwbaar te zeggen wat de ziekte veroorzaakt en wie er mogelijk door getroffen wordt.

Desalniettemin hebben onderzoekers enkele factoren waargenomen die Hashimoto's waarschijnlijker maken. Er lijkt bijvoorbeeld een genetische aanleg te zijn. Mensen van wie de familie al gevallen van schildklierontsteking heeft, hebben ook meer kans op het ontwikkelen van Hashimoto's schildklierontsteking.

Het volgende wordt ook beschouwd als risicogroepen voor Hashimoto:

• Mensen met auto-immuunziekten (zoals diabetes type I en coeliakie)
• Mensen met leverziekte zoals hepatitis C
• Mensen met polycysteus ovariumsyndroom (PCOS)
• Mensen van 40 jaar en ouder. Leeftijd , vooral vrouwen

Getroffen mensen zijn vaak vrouwen in de menopauze . Het is daarom typisch dat de symptomen van een Hashimoto en de bijbehorende hypothyreoïdie vaak worden afgedaan als menopauzale symptomen.

Hoe werkt de Hashimoto Test?

Neem voor de schildkliertest een paar druppels bloed uit uw vingertop met een lancet . Vul een klein monsterbuisje met het bloed. Stuur het buisje gratis per retourenvelop naar ons laboratorium voor medische partners.

Het gespecialiseerde laboratorium zal uw bloedmonster vervolgens testen op de concentratie van drie schildklierhormonen TSH, fT4 en fT3 en op de antilichamen TPO-AK en TAK.

Hoe lang duurt de analyse in het laboratorium?

Zodra uw monster in het laboratorium is aangekomen, wordt het daar door specialisten geanalyseerd. Hoe lang de analyse duurt, hangt af van de exacte meetmethode en de processen in het laboratorium.

Als het monster op de juiste dagen (zondag t/m dinsdag) wordt verzonden, is het voor het laboratorium makkelijker om zich hieraan te houden de tijden.

Voor de Hashimoto Test wordt de laboratoriumanalyse doorgaans voltooid binnen 8 werkdagen nadat het monster in het laboratorium is ontvangen.  

Wat zegt het testresultaat me?

Enerzijds vertelt het rapport over de concentratie schildklierhormonen in uw bloedmonster, elk in nanogram per milliliter (ng/ml).

De gemeten schildklierhormonen zijn:

• TSH, het schildklierstimulerend hormoon
• fT4, de vrije thyroxine
• fT3, de vrije triiodothyronine

U leert ook hoe de resultaten in relatie tot elkaar kunnen worden geïnterpreteerd – bijvoorbeeld wat een verhoogde TSH-waarde betekent op hetzelfde moment als een lage fT4 en fT3.

Om een vermoeden van Hashimoto's schildklierontsteking te onderzoeken, worden ook de concentraties van de antilichamen TPO-AK EN TAK gemeten. Verhoogde niveaus van antilichamen kunnen wijzen op Hashimoto .

Belangrijk: De test levert geen definitieve diagnoses op. Als er afwijkingen aan het licht komen in uw meetresultaten, neem dan contact op met een arts om een mogelijke Hashimoto-schildklierontsteking of andere schildklieraandoeningen op te helderen en behandelingsopties te bespreken.

Welke aanbevelingen krijg ik?

Het resultatenrapport geeft u aanbevelingen over wanneer u een arts moet raadplegen met bepaalde meetresultaten om een schildklierdisfunctie of Hashimoto's schildklierontsteking op te helderen.

We bieden u ook een reeks voedingstips en aanbevelingen om uw schildklier gezond te laten functioneren en het risico op Hashimoto's schildklierontsteking te verminderen. Dit houdt onder meer in dat het spoorelement jodium en de mineralen seleen en zink voldoende aangeleverd blijven.

Wat is Hashimoto's schildklierontsteking?

Hashimoto's schildklierontsteking (vaak aangeduid als "Hashimoto") is een auto-immuunziekte. Dit betekent dat uw eigen immuunsysteem zich tegen het lichaam keert. In het geval van Hashimoto valt het immuunsysteem cellen in de schildklier aan, wat leidt tot chronische schildklierontsteking.

Op de lange termijn leidt ontsteking tot hypothyreoïdie. De onderfunctie op zijn beurt betekent dat de schildklier te weinig hormonen produceert, wat problemen in het hele lichaam kan veroorzaken en gepaard kan gaan met een breed scala aan symptomen.

De oorzaken van Hashimoto zijn nog grotendeels onduidelijk. Een genetische aanleg kan blijkbaar bijdragen aan de ontwikkeling, veel patiënten lijden ook aan andere auto-immuunziekten zoals coeliakie en diabetes type 1. Ook te veel van het sporenelement jodium kan Hashimoto's waarschijnlijker maken.

Wat zijn TPO-AK en TAK?

Twee gemeenschappelijke laboratoriumwaarden bij de diagnose van Hashimoto's schildklierontsteking zijn het thyreoperoxidase-antilichaam (TPO-AK) en het aan thyroglobuline gebonden antilichaam (TAK).

De antilichamen zijn hulpmiddelen van het immuunsysteem. TPO-AK valt het enzym thyreoperoxidase aan, TAK het eiwit thyreoglobuline. Zowel het enzym als het eiwit zijn betrokken bij de vorming van schildklierhormonen. Als de antilichamen interfereren met hun werk, kan dit de productie van de hormonen beperken en zo bijdragen aan hypothyreoïdie op de lange termijn.

Als Hashimoto's schildklierontsteking aanwezig is, wordt de concentratie van TPO-AK en die van TAK vaak verhoogd.

Wat zijn de symptomen van Hashimoto?

De schildklierontsteking van Hashimoto veroorzaakt meestal geen of slechts zeer onspecifieke symptomen zoals vermoeidheid, gevoeligheid voor kou en gebrek aan concentratie.

Als er een onderactieve schildklier is als gevolg van Hashimoto's, kan dit verdere symptomen in het hele lichaam veroorzaken - maar deze zijn ook vaak niet duidelijk. Typische klachten omvatten:

• Gewichtstoename
• droge, ruwe huid
• Menstruatiekrampen
• Haaruitval
• Heesheid en een struma

Hoe wordt Hashimoto behandeld?

Hashimoto's schildklierontsteking is een chronische auto-immuunziekte waarvoor momenteel geen genezing bestaat. Zodra het echter door een arts is gediagnosticeerd, zijn er bewezen behandelingsopties die hypothyreoïdie en de symptomen ervan tegengaan.

Artsen schrijven in de regel schildklierhormonen (L-thyroxine) voor die u inneemt via tabletten. Dit balanceert de beperkte functie van de schildklier en uw lichaam kan de hormonen gebruiken voor zijn belangrijke taken in het lichaam.

In sommige gevallen is ook verdere medicatie of zelfs een operatie nodig - bijvoorbeeld als er al een uitgesproken struma is gevormd, d.w.z. als de schildklier sterk is vergroot.

Hoe werken schildklierhormonen?

Naast de antilichamen die relevant zijn voor Hashimoto, onderzoekt de test de drie schildklierhormonen TSH, fT4 en fT3.

De centrale taak van de schildklier is het produceren van het hormoon thyroxine (T4) en daaruit de triiodothyronine (T3). T3 is de biologisch actieve vorm van het hormoon dat overal in het lichaam werkt. Het hormoon thyrotropine (TSH) is een boodschappersstof die wordt gevormd in de hypofyse en die de vorming van T4 en T3 in de schildklier triggert.

De schildklierhormonen zijn door het lichaam nodig voor groei en ontwikkeling van de hersenen en voor talrijke metabole processen. De belangrijke taken van schildklierhormonen zijn:

• Warmte produceren
• Controleren van de bloedsuikerspiegel en het vetmetabolisme
• Verhogen van de energieomzet en de afbraak van vet en koolhydraten
• Hartslag reguleren

Wat betekent de TSH-waarde?

Als het TSH-niveau verhoogd is, kan de hypofyse (hypofyse) verhoogde TSH-niveaus vrijgeven omdat de schildklier niet genoeg hormonen produceert – een eerste indicatie van hypothyreoïdie.

Lage TSH-niveaus kunnen ook wijzen op hypothyreoïdie. Omdat soms de hypofyse niet goed werkt en er niet genoeg TSH in de schildklier zit. Hierdoor vormt de schildklier te weinig hormonen.

De meting van de TSH-waarde wordt beschouwd als de gouden standaard in de medische praktijk voor de diagnose van de schildklier. Om de problemen van de schildklier echter beter te kunnen beoordelen, is het zinvol om daarnaast de schildklierhormonen fT4 en fT3 te meten .

Wat betekenen fT4 en fT3?

Hormonen komen meestal zowel aan eiwitten gebonden als in vrije vorm voor. Om de werking van de schildklier te controleren, is het zinvoller om vrij thyroxine (fT4) en vrij triiodothyronine (fT3) te meten.

De hormonen fT4 en fT3 zijn zeer nauw verwant – fT3 wordt gevormd uit fT4. Daarom gaan hun gemeten waarden meestal in dezelfde richting:

• Als fT4 wordt verhoogd, wordt fT3 ook verhoogd. Dit kan wijzen op hyperthyreoïdie.
• Als fT4 te laag is, is fT3 ook te laag. Dit kan wijzen op hypothyreoïdie.

Hoe bewaar ik de testkit op de juiste manier thuis?

Zorg ervoor dat u de kit niet te warm of te koud opbergt en niet blootstelt aan direct zonlicht.

Op de achterkant van de verpakking van uw cerascreen testkit vindt u een klein symbool dat lijkt op een thermometer. Hierin staat bij welke temperaturen de kit moet worden opgeslagen. Voor de cerascreen bloedtesten is dit meestal het bereik van 2 tot 30 graden Celsius.

Voor wie is de test niet geschikt?

De schildkliertest is niet of slechts in beperkte mate geschikt voor bepaalde groepen mensen:

• Mensen met infectieziekten zoals hepatitis en HIV mogen de Hashimoto test niet uitvoeren.
• Mensen met hemofilie mogen de bloedtest niet uitvoeren.
• Zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven mogen de Hashimoto test alleen onder medisch toezicht uitvoeren. De referentiewaarden en aanbevelingen gelden ook niet voor hen, dus ze moeten advies over het testresultaat inwinnen bij hun arts of therapeut.
• De Hashimoto test is niet geschikt voor kinderen jonger dan 18 jaar.

De test is niet ontworpen om ernstige ziekten te onderzoeken. Als u bijvoorbeeld lijdt aan ernstige depressie of extreme pijn, raadpleeg dan een arts.