Hooikoorts - symptomen, behandeling en kruisallergieën

Het is toch maar een verkoudheid?! Verre van dat: hooikoorts is een chronische ziekte die serieus moet worden genomen en behandeld moet worden. U krijgt van ons een overzicht van symptomen, diagnostiek en therapie.

Waterige ogen, constant niezen, hoesten of kortademigheid - de symptomen van hooikoorts zijn vervelend en beperken de getroffenen vaak in hun kwaliteit van leven ^{[1, 2]}. Helaas is de hooikoortstijd niet langer beperkt tot de lente- en zomermaanden. De reden hiervoor is de klimaatverandering: bladeren en knoppen van de planten ontkiemen eerder, het stuifmeel vliegt langer en veroorzaakt problemen voor de getroffenen tot ver in de herfst ^[3].

Wat velen niet weten: hooikoorts is een chronische luchtwegaandoening die ^[4] moet worden behandeld. Als dit niet gebeurt, kan de allergie van jaar tot jaar verergeren en zelfs tot astma leiden - zowel de hooikoorts als astma blijven dan een leven lang bestaan ^[5]. Iedereen die vroegtijdig behandeld wil worden, kan nagaan of speciale immunotherapie, de zogenaamde hyposensibilisatie, een optie is. Dit kan de symptomen van hooikoorts en het risico op astma verminderen ^[6].

Maar wat doet hooikoorts precies met het lichaam? Hoe kan het worden herkend en behandeld? Kan hooikoorts worden voorkomen? Wat is een kruisallergie? We beantwoorden deze vragen in dit artikel. U leert ook welke invloed het weer - bijvoorbeeld regen en onweer - heeft op het stuifmeel en wat u kunt doen om hooikoortssymptomen te verlichten.

Wat is hooikoorts?

Bij een pollenallergie, vaak ook wel hooikoorts genoemd, reageert het lichaam allergisch op pollen - d.w.z. het stuifmeel van planten ^[7]. Veel plantensoorten verspreiden hun mannelijke genetica met stuifmeel. Zware stuifmeelkorrels kunnen worden vervoerd door insecten zoals bijen, lichte stuifmeelkorrels worden met de wind verspreid om zo het voortbestaan ​​van de plantensoort ^[8] te verzekeren.

Dit zogenaamde "door de wind bestoven stuifmeel" is slechts 10 tot 20 micrometer groot en kan gemakkelijk door ons mensen worden ingeademd. In het geval van hooikoorts veroorzaakt het eigenlijk onschadelijke stuifmeel een gewelddadige allergische reactie in het lichaam - vooral op de delen van het lichaam die in contact komen met het stuifmeel: neus, ogen, huid en luchtwegen. Getroffen mensen hebben onder meer last van opgezwollen en geïrriteerde ogen, loopneus of droge hoest. Deze en andere symptomen van hooikoorts worden ook wel " allergische rhinitis" (allergische loopneus) ^[7] genoemd.

Trouwens: de term "hooikoorts" komt van de waarneming dat contact met hooi bij mensen met allergie voor graspollen tot klachten leidt - vanwege de pollen dat ook in het hooi aanwezig is. Het woord hooikoorts wordt ook vaak gebruikt voor allergieën voor stuifmeel van vroege bloeiers, zoals berk, els of hazelaar ^[9].

In Nederland lijden ongeveer 800 duizend tot 1,5 miljoen aan hooikoorts^[35]. Kinderen en adolescenten kunnen ook ziek worden ^[13].

Hoe wordt hooikoorts veroorzaakt?

De bijenpollen van planten komen bij inademing in de slijmvliezen van de neus en longen. De ingrediënten van het stuifmeel, kleine eiwitbestanddelen, komen vrij op de slijmvliezen. De eiwitten zijn eigenlijk onschadelijk, maar worden door het lichaam geclassificeerd als gevaarlijk bij een pollenallergie. Het immuunsysteem ontwikkelt vervolgens speciale IgE-antistoffen die zijn afgestemd op de pollen-eiwitten. De IgE-antistoffen binden zich aan mestcellen. De antistoffen op deze mestcellen zijn nu in staat om het allergeen (d.w.z. de pollen-eiwitten) onmiddellijk na contact te herkennen. Dit proces heet bewustmaking ^[9] .

Als nieuw stuifmeel in de luchtwegen komt, reageert het lichaam onmiddellijk: de antistoffen op de mestcellen herkennen de stuifmeeleiwitten en binden ze. De mestcellen geven vervolgens boodschappersubstanties af. De boodschappersubstantie histamine veroorzaakt de typische symptomen van hooikoorts: bijvoorbeeld niezen, rode, tranende ogen en hoesten ^{[10,1 4]} . 

Tip: jeukunt meer te weten komen over de boodschapper histamine in ons gezondheidsartikel over Histamine-intolerantie.

Hooikoorts behoort tot type 1-allergie, het zogenaamde onmiddellijke type. Dit betekent dat symptomen direct na contact met het allergeen optreden. Tot zes uur later kunnen er nog steeds symptomen optreden ^[9] .

Trouwens: de genen spelen ook een rol bij hooikoorts! Hoe meer familieleden worden getroffen, hoe groter het risico voor kinderen in dit gezin om ook een allergische ziekte te ontwikkelen. Als beide ouders bijvoorbeeld dezelfde allergie hebben, ontwikkelt 50 tot 70 procent van de kinderen dit ook ^[15] .

Symptomen van hooikoorts

De volgende symptomen komen vaak voor bij een pollenallergie ^[16] :

• Loopneus of verstopte neus
• Vaak niezen, jeukende neus
• Tranende, jeukende, ontstoken ogen
• Huidreacties - vooral in het gezicht (striemen, jeuk, zwelling, eczeem)
• Vermoeidheid en uitputting
• Hoofdpijn, migraine

Sommige mensen melden lichtgevoelige ogen en een verslechterd reuk- en smaakgevoel ^[17] . Hooikoorts kan ook leiden tot astma  Mensen met hooikoorts moeten op deze tekenen letten - ze kunnen een indicatie zijn dat astma zich ontwikkelt ^[16] :

• Droge, irriterende hoest (tijdens lichamelijke inspanning of buitenshuis)
• Branden achter het borstbeen (bij inademing)
• Voor kinderen: verslechtering van atletische prestaties, fitness
• Frequente infecties van de onderste luchtwegen (bronchitis)

Waarschuwing voor kruisallergieën!

Als u last heeft van hooikoorts en ook bepaalde voedingsmiddelen niet langer verdraagt, heeft u mogelijk een zogenaamde "kruisallergie" ontwikkeld. Dit komt door de vergelijkbare biochemische samenstelling van de bijenpollen: de eiwitbestanddelen van de berkenpollen zijn zo vergelijkbaar met die van bijvoorbeeld appelpollen, dat het immuunsysteem in sommige gevallen beide als identiek beschouwt en ze gelijk bestrijdt. De kruisallergie wordt daarom ook wel "pollengerelateerde voedselallergie" ^[17] genoemd.

Bij de getroffenen veroorzaakt het eten van een appel nu het zogenaamde orale allergiesyndroom (OAS) . Er kan zwelling, jeuk en tintelingen zijn op de tong en in de mond en keel. Zwelling van de lippen, tong of keel kan zelfs levensbedreigend zijn ^[18] .

Tip: lees meer in ons gezondheidsportaal over Voedselallergie en voedselintolerantie .

Studies tonen aan dat 20 tot 70 procent van alle pollenallergiepatiënten symptomen van OAS ontwikkelt na het eten van vers fruit, rauw voedsel, noten of bepaalde kruiden ^[19] . Mensen met allergie voor berkenpollen zijn bijzonder vaak allergisch voor plantaardig voedsel: in Midden- en Noord-Europa is 80 procent van de mensen met allergie voor berkenpollen allergisch voor steen en pit fruit, noten en groenten ^[20] .

Hier vindt u een overzicht van de belangrijkste kruisallergenen ^[18] :

De klassieke kruisallergenen voor berkenpollen zijn:

• Steen- en pitvruchten (bijv. appel, peer, kers, pruim, nectarine)
• Noten (bijv. hazelnoot, paranoot, walnoot)
• Groenten (bijv. selderij, wortel)
• Verschillende kruiden

De klassieke kruisallergenen voor bijvoetpollen zijn:

• Selderij
• Wortel
• Paprika's
• Kruiden en specerijen (anijs, knoflook, venkel, peper, enz.)

De klassieke kruisallergenen voor gras- en graanpollen zijn:

• Soja en sojaproducten
• Meel voor granen
• Pinda- en pindaproducten

Goed om te weten: de meeste allergenen in fruit en groenten kunnen door verhitting worden vernietigd - dit betekent dat het voedsel tolerant wordt voor mensen met allergieën als het wordt gestoomd, gegrild of gekookt. Waarschuwing: selderij, kruiden en specerijen kunnen ook na verhitting nog ongemak veroorzaken.

Stuifmeel: soort-, seizoen- en weersafhankelijkheid

Hooikoorts komt vooral voor in de lente en de zomer, de tijd dat de meeste planten bloeien ^[7]. Elk planttype heeft echter een andere bloeitijd, afhankelijk van de geografische ligging en het weer. Zo bloeien bomen zoals hazelaar en els afhankelijk van de temperatuur. Zodra de dagelijkse temperatuur in de wintermaanden oploopt tot boven de 5 graden Celsius, begint de bloei - en daarmee de pollenproductie ^[21] .

Bovendien reageren de meeste mensen met hooikoorts op meerdere bijenpollen. De getroffenen kampen enkele maanden met de symptomen van hooikoorts ^[7] . Volgens experts is het hooikoortsseizoen momenteel van januari tot oktober ^[22] .

Hooikoorts: wanneer is pollentijd?

Hieronder volgt een samenvatting van informatie over de planten waarvan het stuifmeel vooral tijdens de bloeiperiode een allergie veroorzaakt. Het stuifmeel is afkomstig van bomen, grassen en kruiden ^{[10, 21]} .

Tabel: de belangrijkste allergene planten van Duitsland met bloeitijden

Bomen	Waar komen ze voor	Bloeitijd of pollenvliegtijd
Hazelnoot	In loofbossen, aan bosranden, tuinen.	December - april. Zodra het overdag warmer is dan 5 graden.
Els	Op beken en oevers van meren en rivieren	Maart - april. Zodra het overdag warmer is dan 5 graden.
Berk	Bosranden, bosjes, heide, moerassen, braakliggende gebieden	Maart - Mai
Es	Vochtige locaties	April - begin Mai
Grassen en granen
Zoete grassen, b.v. rogge	Wijd verspreid	Mei - Augustus
Kruiden
Bijvoet	Puin, weidestruiken, weilanden, langs de weg en aan de oevers	Juli - Augustus
Ambrosia	op braakliggend terrein, puinplaatsen, langs wegen en in tuinen	Augustus - September

Hooikoorts en regen

Om hun genetisch materiaal te verspreiden, geven de bloeiende planten hun stuifmeel af aan de lucht. Het lichte stuifmeel kan honderden kilometers vliegen. Hoe winderiger het is, hoe meer stuifmeel wordt verspreid en hoe verder ze vliegen ^[6] . Mensen met allergieën daarentegen voelen zich meestal opgelucht als het regent: het stuifmeel zakt naar de grond, zodat de lucht wordt "gereinigd" van stuifmeel en veroorzaakt minder klachten voor de getroffenen ^[3] .

Onweer en astma

Als er tijdens het hooikoortsseizoen onweer is, moeten mensen met pollenallergie voorzichtig zijn: tijdens een onweer kunnen de allergische symptomen aanzienlijk toenemen in de eerste 20 tot 30 minuten ^[23] .

Wind komt vaak voor vóór onweer. Studies hebben gesuggereerd dat deze winden grote hoeveelheden stuifmeel uit de bovenste luchtlagen verzamelen. Door sterke vallende winden komen de luchtmassa's met het stuifmeel naar beneden en bereiken onze ademlucht ^[24] .

Tijdens een onweersbui wordt het stuifmeel ernstig verpletterd en vernietigd door de regen, waardoor veel deeltjes vrijkomen. De pollendeeltjes zijn dan zo klein dat ze diep in de lagere luchtwegen van mensen kunnen doordringen, de bronchiën ^[23] . Voor mensen met hooikoorts kunnen ze de astmasymptomen intensiveren of ze voor het eerst veroorzaken ^[23] .

Aanbeveling: mensen met hooikoorts moeten vóór en tijdens onweer binnen in gebouwen blijven en ramen en deuren gesloten houden ^[24,25] .

Diagnose van pollenallergie

Vermoedt u dat u mogelijk hooikoorts heeft? Hieronder presenteren we de diagnostische mogelijkheden.

Veel gebruikte onderzoeksmethoden die worden gebruikt om informatie over allergieën te verzamelen, zijn huid- en bloedonderzoeken ^[26] .

Zo werkt de priktest

De priktest (van het Engels "to prick" = angel) is de standaardtest voor vermoedelijke allergieën van het onmiddellijke type (type I), die ook pollenallergie of hooikoorts omvat.

De priktest wordt uitgevoerd op de huid: kleine druppeltjes allergeenoplossingen worden op de huid aangebracht - meestal op de onderarm of rug. Vervolgens wordt de naald door de druppel in de huid gestoken. Een "positieve", dat wil zeggen allergische reactie van de huid, kan binnen een paar minuten worden gezien door een rood worden en een kwadraat (jeukende, ronde huidverhoging) rond de injectieplaats.

De grootte van deze irritatie bepaalt de omvang van de reactie en de diameter wordt genoteerd op het testvel. Een diameter van drie millimeter of meer duiden op een verhoogde gevoeligheid voor allergieën, d.w.z. een zogenaamde sensibilisatie. Let op: alleen met bijbehorende symptomen spreekt men van een allergie.

Zo werkt de IgE-test

Overgevoeligheid voor pollen kan ook worden aangetoond door de IgE-antilichamen in bloed te meten. Als uw lichaam allergisch is voor bepaalde pollen, geeft het IgE-antilichamen af ​​om de allergenen uit te schakelen. De antilichamen kunnen worden gedetecteerd in het bloedserum en kunnen conclusies opleveren over de vraag of en welke pollenallergie aanwezig is ^[28] .

Net als bij de priktest spreken experts alleen van een allergie als de test positief is en er tegelijkertijd allergiesymptomen optreden

Een bloedtest is ook de cerascreen® Hooikoorts Test. Dit is bloedafname- en retourkit. Dit betekent dat u de kit gebruikt om thuis een klein bloedmonster af te nemen en dit monster vervolgens naar een medisch laboratorium stuurt. Het laboratorium analyseert de concentratie IgE-antistoffen tegen 15 verschillende pollen en het sap van de berkvijg.

Het bloedonderzoek heeft een groot voordeel: het kan ook worden gebruikt als een priktest niet mogelijk is! Als de huid bijvoorbeeld acuut geïrriteerd is of als u medicijnen gebruikt die een immuunreactie in het lichaam zouden onderdrukken ^[28] .

Diagnose door een arts

Alleen artsen kunnen een betrouwbare diagnose van hooikoorts stellen. Naast huid- of bloedonderzoeken is er ook een grondige medische geschiedenis, een vragenlijst over de medische geschiedenis. De volgende vragen zijn belangrijk ^[26] :

• Zijn er allergische aandoeningen bij ouders of broers en zussen?
• In welke maanden verschijnen de symptomen?
• Hoe druk je jezelf precies uit?

Onze tip: gebruik een hooikoortsdagboek, die is ontwikkeld door onderzoekers van de Medische Universiteit van Wenen. Hier kunt u uw allergieklachten dagelijks documenteren en uw klachten vergelijken met het werkelijke aantal pollen veroorzaakt door de belangrijkste allergieveroorzakende planten.

Therapie van pollenallergie

De behandeling van hooikoorts hangt af van de symptomen en hoe goed het triggerende pollenallergeen kan worden vermeden. Het vermijden van stuifmeel is eigenlijk de belangrijkste maatregel om symptomen te voorkomen, maar dit is in de praktijk moeilijk te implementeren, omdat het stuifmeel in de lucht zit die we inademen. Andere opties zijn onder meer hyposensibilisatie en het nemen van medicatie. Hier is een overzicht van alle drie de maatregelen:

Preventie: hoe ernstige symptomen te voorkomen!

• Vermijd bloeiende weiden en velden tijdens de bloeifase. Wandelingen zijn bijzonder geschikt na regen, dan wordt de lucht vrijgemaakt van pollen, maar wees voorzichtig in geval van onweer!
• Alleen 's morgens en' s avonds ventileren , dan is er minder stuifmeel: de laagste pollenconcentratie en dus de beste ventilatietijd is tussen 06.00 uur en 08.00 uur in de stad en tussen 19.00 uur en middernacht op het platteland.
• Installeer pollenschermen voor het slaapkamerraam - ze houden ten minste 85% van het pollen tegen.
• Stuifmeel raakt graag verstrikt in haar en kleding. Daarom: 's avonds uw haar wassen en u omkleden voordat u naar bed gaat! Zet geen bloeiende planten in de slaapkamer.
• Houd de ramen gesloten tijdens het autorijden.

Plant u uw volgende vakantie? Allergisten raden mensen met hooikoorts aan om enkele weken aan zee of in de bergen te blijven. Daar bevat de lucht zeer weinig stuifmeel en biedt het verlichting aan de getroffenen, vooral tijdens de belangrijkste bloeiperiode van de plant waarvoor diegene allergisch ist  ^[29].

Hyposensibilisatie

Tijdens hyposensibilisatie krijgt het lichaam eerst een zeer lage, dan langzaam toenemende dosis stuifmeelallergenen, meestal om de paar weken. Op deze manier raakt het lichaam gedurende een langere periode stap voor stap gewend aan het stuifmeel, zodat het immuunsysteem idealiter uiteindelijk niet meer reageert ^[30] . 

Hyposensibilisatie moet drie tot vier maanden voor het begin van het pollenseizoen beginnen, anders kunnen te veel allergenen tegelijkertijd het lichaam aantasten. De therapie kan dan tijdens het pollenseizoen volledig worden verzwakt of onderbroken. Hyposensibilisatie duurt ongeveer drie jaar ^[31] .

Studies tonen aan dat hyposensibilisatie bij hooikoorts de ontwikkeling van astma bij kinderen ^[6] kan voorkomen. Het kind moet echter minimaal vijf tot zes jaar oud zijn ^[30].

Behandeling met medicijnen

Als de klachten erg sterk zijn tijdens het pollenseizoen of als bijvoorbeeld de slijmvliezen ontstoken raken, wordt medicamenteuze therapie aanbevolen. Dit verbetert enerzijds de symptomen - anderzijds kan het risico op astma worden verminderd ^[32] .

Cromone: ze zijn de mildste variant en worden vaak voorgeschreven voor zwangere vrouwen. Cromone remt de afgifte van histamine en voorkomt zo allergische ontstekingsreacties. Uit voorzorg wordt aanbevolen om het een week voor de eerste pollenvlucht te gebruiken. Cromonen zijn verkrijgbaar als neusspray of oogdruppels ^[31] .

Goed om te weten: Medicijnen kunnen over het algemeen alleen de symptomen verlichten, maar verhelpen niet de oorzaken van pollenallergie^[31] .

Antihistaminica: ze blokkeren de receptoren snel en effectief voor de ontstekingsstof histamine. Dit betekent dat histamine vrijkomt, maar dat andere cellen het niet kunnen waarnemen. Dit vertraagt ​​ontstekingsprocessen en verlicht de symptomen van hooikoorts. Antihistaminica zijn vaak verkrijgbaar als neusspray. Getroffen mensen moeten ze regelmatig nemen tijdens de duur van het pollenseizoen en niet alleen als er acute symptomen optreden ^[31] .

Cortison: heeft een ontstekingsremmende werking, kalmeert de loopneus en doet de neusslijmvliezen opzwellen. Cortison heeft echter ook bijwerkingen: neusbloedingen, een droge neus en irritatie van de keel kunnen voorkomen. Cortison is verkrijgbaar als neusspray. Tabletten of spuiten zijn ook mogelijk bij ernstige allergische symptomen ^[31] .

Kan hooikoorts worden voorkomen?

Volgens de huidige stand van onderzoek dragen verschillende factoren bij tot de ontwikkeling van allergieën: deze omvatten de erfelijke aanleg en verschillende omgevingsfactoren, die - als er een aanleg is - de ontwikkeling, manifestatie en het verloop van de allergieën beïnvloeden ^[33].

Er wordt ook vermoed dat allergieën zich vroeg in de kinderjaren ontwikkelen. Veel (aanstaande) ouders vragen zich af of ze een pollenallergie bij hun kind kunnen voorkomen. Het goede nieuws is: met verschillende maatregelen kunt u ervoor zorgen dat het risico voor zwangerschap, maar ook na de geboorte van uw kind de ontwikkeling van hooikoorts is verminderd is ^[34] .

Aanbevelingen tijdens zwangerschap

• Eet gezond en gevarieerd. Volg bepaalde beperkende diëten niet, wat betekent: Vermijd geen voedselallergenen (bijv. Melkeiwit, noten, granen, enz.) - tenzij er ziektegerelateerde redenen zijn, zoals een glutenintolerantie.
• Eet gewone vette zeevis zoals zalm, haring of makreel. Er zijn aanwijzingen dat het daarin is vervat Omega-3-vetzuren kan het risico op allergie bij de pasgeborene verminderen.

Maar wees voorzichtig: Bepaalde soorten zeevis, zoals tonijn, paling en heilbot, bevatten grote hoeveelheden kwik van zware metalen, die de ontwikkeling van kinderen kunnen beïnvloeden. 

Aanbevelingen na de bevalling

• Geef borstvoeding indien mogelijk, gedurende ten minste de eerste vier maanden
• Als een van de ouders een allergie heeft en u geen borstvoeding kunt geven, moet u uw pasgeboren baby speciale gehydrolyseerde babyvoeding geven. De bijbehorende producten hebben de afkorting HA (voor hypoallergeen) op de verpakking. Het melkpoeder bestaat uit laag-allergene ingrediënten.
• Eet regelmatig vette vis, zelfs tijdens het geven van borstvoeding.
• Na de eerste levensmaand moet de aanvullende voeding worden geïntroduceerd. Vis kan het risico op allergie verminderen. Geef het kind daarom tijdens het eerste levensjaar regelmatig vette vis.
• Vermijd overgewicht / obesitas bij uw kind.

Algemene aanbevelingen voor levensstijl

• Als er iemand in uw gezin al een allergie heeft en uw kind wordt blootgesteld aan een verhoogd allergierisico, moet u geen katten houden.  Huidig onderzoek toont aan dat honden het allergierisico niet verhogen.
• Gebruik geen speciale allergieproducten zoals mijt matrasbeschermer of iets dergelijks als u geen last heeft van een dergelijke allergie.
• Vermijd een binnenklimaat dat schimmelgroei bevordert. Dat betekent: regelmatig uw ramen opdoen en frisse lucht binnenlaten!
• Sigarettenrook verhoogt het risico op allergieën! Vermijd actief en passief roken tijdens de zwangerschap en vooral in aanwezigheid van het kind.
• Uw kind moet zo min mogelijk worden blootgesteld aan luchtverontreinigende stoffen, zoals uitlaatgassen van auto's of vluchtige gassen (die bijvoorbeeld kunnen ontstaan ​​tijdens schilderwerkzaamheden).

In één oogopslag: hooikoorts

Wat is hooikoorts en hoe wordt deze veroorzaakt?

Bij een pollenallergie (hooikoorts) reageert het lichaam op het stuifmeel van planten. Het immuunsysteem vormt antistoffen (IgE-antistoffen) tegen pollencomponenten (allergenen) en probeert de zogenaamd schadelijke stoffen af ​​te weren. Er treedt zogenaamde "sensibilisatie" op. Bij hernieuwd contact met het allergeen geeft het immuunsysteem boodschappersubstanties af die allergische reacties veroorzaken.

Wat zijn de symptomen van hooikoorts?

Mensen hebben vaak last van een jeukende, loopneus of verstopte neus met regelmatig niezen. De ogen kunnen gevoelig zijn, jeuken of branden. Mensen met hooikoorts kunnen ook huidreacties vertonen -jeuk, zwelling of eczeem op het gezicht komen vaak voor. Hooikoorts kan gepaard gaan met vermoeidheid, hoofdpijn of migraine. Sommige patiënten melden lichtgevoelige ogen en een verminderd reuk- en smaakgevoel. Hooikoorts kan zelfs leiden tot astma.

Wanneer is het hooikoortsseizoen?

Elke allergie veroorzakende plant heeft een bepaalde bloeiperiode - gedurende deze tijd ontstaan ​​er symptomen. De planten bloeien afhankelijk van het seizoen, sommige ook afhankelijk van de temperatuur. De bloeiperiode wordt ook beïnvloed door de geografische locatie. Volgens experts loopt het pollenseizoen in Nederland momenteel van december tot oktober. 

Welke invloed heeft het weer?

In het geval van regen zakt het stuifmeel in de lucht naar de bodem, zodat de lucht wordt "schoongemaakt" van stuifmeel en veroorzaakt het minder klachten voor mensen met pollenallergie.

Pas op voor onweer: allergische symptomen kunnen aanzienlijk toenemen en astma veroorzaken! Mensen met hooikoorts moeten vóór en tijdens onweer in gebouwen blijven en ramen en deuren gesloten houden .

Hoe kom ik erachter of ik hooikoorts heb?

De huid- of bloedtest is beschikbaar om hooikoorts te diagnosticeren.

Tijdens de huidtest, de zogenaamde priktest worden druppels allergeenoplossingen op de huid aangebracht en met een naaldprik in de bloedbaan gebracht. Roodheid en striemen - d.w.z. de mate van overgevoeligheid of allergische reactie - zijn gedocumenteerd.

De bloedtest: overgevoeligheid voor pollen kan ook worden aangetoond door de IgE-antistoffen in het bloed te meten. Als uw lichaam allergisch is voor bepaalde pollen, geeft het IgE-antistoffen af ​​om de allergenen uit te schakelen. De antistoffen kunnen worden gedetecteerd in het bloedserum en geven conclusies over de vraag of en welke pollenallergie aanwezig is.

Hoe wordt hooikoorts behandeld?

De behandeling van hooikoorts hangt af van de ernst van de symptomen en hoe goed het triggerende pollenallergeen kan worden vermeden. Het vermijden van pollen is de belangrijkste maatregel om klachten te voorkomen. Andere opties zijn onder meer hyposensibilisatie en het nemen van medicatie.

Kan hooikoorts worden voorkomen?

Volgens de huidige stand van onderzoek ontwikkelen allergieën zich meestal in de vroege kinderjaren. Met verschillende maatregelen kunt u ervoor zorgen dat het risico op het ontwikkelen van een pollenallergie wordt verminderd tijdens de zwangerschap, maar ook na de geboorte van uw kind.

Het wordt bijvoorbeeld aanbevolen om een ​​uitgebalanceerd en omega-3-rijk dieet te hebben tijdens zwangerschap en borstvoeding, om de eerste vier maanden borstvoeding te geven en om een ​​omgeving met weinig vervuiling te garanderen.

Bronnen

[1] J. Bousquet u. a., „Work productivity in rhinitis using cell phones: The MASK pilot study“, Allergy, Bd. 72, Nr. 10, S. 1475–1484, 2017, doi: 10.1111/all.13177.

[2] J. Bousquet u. a., „The Allergic Rhinitis and its Impact on Asthma (ARIA) score of allergic rhinitis using mobile technology correlates with quality of life: The MASK study“, Allergy, Bd. 73, Nr. 2, S. 505–510, Feb. 2018, doi: 10.1111/all.13307.

[3] „Klimawandel und Pollenallergien“, Bundesministerium für Umwelt, Naturschutz und nukleare Sicherheit. https://www.bmu.de/themen/gesundheit-chemikalien/gesundheit-und-umwelt/klimawandel-und-gesundheit/allergien/klimawandel-und-pollenallergien/ (zugegriffen Juni 23, 2020).

[4] „WHO | Allergic rhinitis and sinusitis“, WHO. https://www.who.int/respiratory/other/Rhinitis_sinusitis/en/ (zugegriffen Juni 10, 2020).

[5] „Schlimmer, als viele wissen: Heuschnupfen“, AEDA - Ärzteverband Deutscher Allergologen e.V. https://www.aeda.de/presse/pressearchiv/einzelansicht/?tx_ttnews%5Btt_news%5D=234&cHash=0e0d9cc4ddcffa1bf00cccf13c92ef9d (zugegriffen Juni 10, 2020).

[6] C. Möller u. a., „Pollen immunotherapy reduces the development of asthma in children with seasonal rhinoconjunctivitis (the PAT-study)“, Journal of Allergy and Clinical Immunology, Bd. 109, Nr. 2, S. 251–256, Feb. 2002, doi: 10.1067/mai.2002.121317.

[7] „Heuschnupfen » Was ist Heuschnupfen? » Lungenaerzte-im-Netz“, Deutsche Lungenstiftung e.V. und Verband pneumologischer Kliniken e.V. https://www.lungenaerzte-im-netz.de/krankheiten/heuschnupfen/was-ist-heuschnupfen/ (zugegriffen Juni 09, 2020).

[8] „Die Bedeutung der Bestäuber für die Landwirtschaft - Landwirtschaftliche Produktivität und Bestäuberschutz“. Zugegriffen: Juni 09, 2020. [Online]. Verfügbar unter: https://www.europeanlandowners.org/files/pdf/2014/Pollinators_DE_FIN2_LR.pdf.

[9] „Heuschnupfen - Grundlagen“, Allergieinformationsdienst - Helmholtz Zentrum München - Deutsches Forschungszentrum für Gesundheit und Umwelt. https://www.allergieinformationsdienst.de/krankheitsbilder/heuschnupfen/grundlagen.html (zugegriffen Juni 04, 2020).

[10] „Pollenallergie“, European Centre of Allergy Research Foundation (ECARF). https://www.ecarf.org/info-portal/allergien/pollenallergie/ (zugegriffen Juni 09, 2020).

[11] U. Langen, R. Schmitz, und H. Steppuhn, „Häufigkeit allergischer Erkrankungen in Deutschland“, Mai 2013, doi: http://dx.doi.org/10.25646/1404.

[12] „Lebenszeitprävalenz von Asthma bronchiale Heuschnupfen Neurodermitis und Kontaktekzem [Stichwort: pollenallergie]“, Gesundheitsbereichterstattung des Bundes – gemeinsam getragen von RKI und DESTATIS. http://www.gbe-bund.de/gbe10/ergebnisse.prc_tab?fid=24207&suchstring=pollenallergie&query_id=&sprache=D&fund_typ=TAB&methode=2&vt=1&verwandte=1&page_ret=0&seite=&p_lfd_nr=15&p_news=&p_sprachkz=D&p_uid=gasts&p_aid=99218940&hlp_nr=3&p_janein=J#SEARCH=%2522pollenallergie%2522 (zugegriffen Juni 06, 2020).

[13] Robert Koch-Institut, „Allergische Erkrankungen bei Kindern und Jugendlichen in Deutschland – Querschnittergebnisse aus KiGGS Welle 2 und Trends“, 2018, doi: 10.17886/RKI-GBE-2018-075.

[14] „Allergies | Symptoms, Diagnosis, Treatment & Management“, The American Academy of Allergy, Asthma & Immunology. https://www.aaaai.org/conditions-and-treatments/allergies (zugegriffen Juni 04, 2020).

[15] „Heuschnupfen » Risikofaktoren » Lungenaerzte-im-Netz“. https://www.lungenaerzte-im-netz.de/krankheiten/heuschnupfen/risikofaktoren/ (zugegriffen Juni 22, 2020).

[16] „Heuschnupfen - Symptome“, Allergieinformationsdienst - Helmholtz Zentrum München - Deutsches Forschungszentrum für Gesundheit und Umwelt. https://www.allergieinformationsdienst.de/krankheitsbilder/heuschnupfen/symptome.html (zugegriffen Juni 10, 2020).

[17] „Heuschnupfen » Krankheitsbild » Lungenaerzte-im-Netz“, Deutsche Lungenstiftung e.V. und Verband pneumologischer Kliniken e.V. https://www.lungenaerzte-im-netz.de/krankheiten/heuschnupfen/krankheitsbild/ (zugegriffen Juni 10, 2020).

[18] „Allergie-Centrum-Charité| Patienteninfo“, Pollenassoziierte Nahrungsmittelallergie. https://www.allergie-centrum-charite.de/herzlich-willkommen-zu-den-sprechstunden-br-des-allergie-centrum-charite/nahrungsmittelallergien/patienteninfo/ (zugegriffen Juni 06, 2020).

[19] A. Price, S. Ramachandran, G. P. Smith, M. L. Stevenson, M. K. Pomeranz, und D. E. Cohen, „Oral Allergy Syndrome (Pollen-Food Allergy Syndrome)“, Dermatitis, Bd. 26, Nr. 2, S. 78–88, Apr. 2015, doi: 10.1097/DER.0000000000000087.

[20] B. K. Ballmer-Weber, „Kutane Symptome nach Genuss pollenassoziierter Nahrungsmittel“, Der Hautarzt, Bd. 57, Nr. 2, Art. Nr. 2, Feb. 2006, doi: 10.1007/s00105-005-1077-4.

[21] „Allergene Pflanzen“, Universitätsklinikum des Saarlandes - Innere Medizin V - Pneumologie, Allergologie, Beatmungs- und Umweltmedizin. https://www.uniklinikum-saarland.de/de/einrichtungen/kliniken_institute/medizinische_kliniken/innere_medizin_v/patienten_informationen/pollenwarndienst/allergene_pflanzen/ (zugegriffen Juni 09, 2020).

[22] „Wetter und Klima - Deutscher Wetterdienst - Leistungen - Pollenflug-Gefahrenindex“. https://www.dwd.de/DE/leistungen/gefahrenindizespollen/gefahrenindexpollen.html (zugegriffen Juni 04, 2020).

[23] „Gewitterasthma“, Allergieinformationsdienst - Helmholtz Zentrum München - Deutsches Forschungszentrum für Gesundheit und Umwelt. https://www.allergieinformationsdienst.de/aktuelles/schwerpunktthemen/gewitterasthma.html#c189998.

[24] G. D’Amato, G. Liccardi, und G. Frenguelli, „Thunderstorm-asthma and pollen allergy“, Allergy, Bd. 62, Nr. 1, S. 11–16, 2007, doi: 10.1111/j.1398-9995.2006.01271.x.

[25] M. Hew, M. Sutherland, F. Thien, und R. O’Hehir, „The Melbourne thunderstorm asthma event: can we avert another strike?“, Internal Medicine Journal, Bd. 47, Nr. 5, S. 485–487, 2017, doi: 10.1111/imj.13413.

[26] „Heuschnupfen - Diagnose“, Allergieinformationsdienst - Helmholtz Zentrum München - Deutsches Forschungszentrum für Gesundheit und Umwelt. https://www.allergieinformationsdienst.de/krankheitsbilder/heuschnupfen/diagnose.html (zugegriffen Juni 11, 2020).

[27] „Hauttests zur Allergie-Diagnose“, Allergieinformationsdienst - Helmholtz Zentrum München - Deutsches Forschungszentrum für Gesundheit und Umwelt. https://www.allergieinformationsdienst.de/hauttests.html#c192934 (zugegriffen Juni 11, 2020).

[28] „Labortests zur Allergie-Diagnose“, Allergieinformationsdienst - Helmholtz Zentrum München - Deutsches Forschungszentrum für Gesundheit und Umwelt. https://www.allergieinformationsdienst.de/diagnose/labortests.html (zugegriffen Juni 11, 2020).

[29] „Heuschnupfen » Vorbeugung » Lungenaerzte-im-Netz“, Deutsche Lungenstiftung e.V. und Verband pneumologischer Kliniken e.V. https://www.lungenaerzte-im-netz.de/krankheiten/heuschnupfen/vorbeugung/ (zugegriffen Juni 11, 2020).

[30] „Heuschnupfen bei Kindern | kindergesundheit-info.de“, BZgA - Bundeszentrale für gesundheitliche Aufklärung. https://www.kindergesundheit-info.de/themen/krankes-kind/erkrankungen/allergien/heuschnupfen/ (zugegriffen Juni 11, 2020).

[31] „Wie wird Heuschnupfen behandelt?“, Allergieinformationsdienst - Helmholtz Zentrum München - Deutsches Forschungszentrum für Gesundheit und Umwelt. https://www.allergieinformationsdienst.de/krankheitsbilder/heuschnupfen/therapie.html#c191311 (zugegriffen Juni 11, 2020).

[32] „Heuschnupfen » Therapie » Lungenaerzte-im-Netz“, Deutsche Lungenstiftung e.V. und Verband pneumologischer Kliniken e.V. https://www.lungenaerzte-im-netz.de/krankheiten/heuschnupfen/therapie/ (zugegriffen Juni 11, 2020).

[33] „Risiko- und Provokationsfaktoren für die Entstehung von Allergien“, Allergieinformationsdienst - Helmholtz Zentrum München - Deutsches Forschungszentrum für Gesundheit und Umwelt. https://www.allergieinformationsdienst.de/immunsystem-allergie/risikofaktoren.html (zugegriffen Juni 23, 2020).

[34] „S3-Leitlinie Allergieprävention - Update 2014: Leitlinie der Deutschen Gesellschaft für Allergologie und klinische Immunologie (DGAKI) und der Deutschen Gesellschaft für Kinder- und Jugendmedizin (DGKJ)“. Zugegriffen: Juni 08, 2020. [Online]. Verfügbar unter: https://www.awmf.org/uploads/tx_szleitlinien/061-016l_S3_Allergiepr%C3%A4vention_2014-07-abgelaufen.pdf.

[35] „Dossier hooikoorts  Zugegriffen: Juli 07, 2020. [Online]. Verfügbar unter: https://www.wur.nl/nl/Dossiers/dossier/Hooikoorts.htm